Page 11 - 1.2_PL

JIMINY SELF-HELP HANDBOOK 11

EYES: open, upper/lower white showing, crow’s feet
EYELID: raised, tense, drawn up
EYEBROWS: raised, lowered curved, drawn together
NOSTRILS: dilated
MOUTH: open, closed, corners up, corners down

LIPS: tensed, relaxed, stretched, drawn back,

non-verbal

verbal
EMOTIONAL WORDS:
BODY HEAD: tilted up/down,
turning away
METAPHORS: MOVEMENT: fast/slow
e.g. “I feel trapped”. CHEST: expanded
SHOULDERS: back,
slumped

ARMS: limp at sides, up
non-verbal
HANDS: covering face,
PITCH: high/low holding head clapping
LOUDNESS: high/low

RATE OF SPEECH: slow/fast

Odkodowanie emocji poprzez rozszyfrowanie trzech różnych form ekspresji emocjonalnej

Mimika twarzy

Twarz jest dynamicznym obrazem, na którym ludzie prezentują swoje stany emocjonalne i z którego
odczytują stany emocjonalne innych osób (np. Willis & Todorov, 2006). Kiedy pojawia się pojedyncza
emocja, a jednostka nie próbuje jej modyfikować ani ukrywać, ekspresja twarzy trwa zazwyczaj od 0,5
do 4 sekund i obejmuje całą twarz (Ekman, 2003). Ekspresje te określane są mianem makroekspresji;
mają one miejsce, gdy ludzie nie starają się ukryć swoich emocji. Makroekspresje często występują,
gdy ludzie są sami oraz w towarzystwie bliskich osób (np. rodziny, przyjaciół). Makroekspresje są
stosunkowo łatwe do wykrycia. Z kolei mikroekspresje to ekspresje, które zachodzą w ułamku sekundy,
czasem nawet w 1/30 sekundy. Ze względu na ich szybkość, są trudniejsze do wykrycia. Mikroekspresja
może mieć miejsce, gdy jednostka stara się ukryć swoje emocje. Starając się kontrolować ekspresję
emocjonalną, jednostka nie potrafi ukryć natychmiastowej (niekontrolowanej) reakcji twarzy,
powodując szybki, przelotny wyciek mikroekspresji. Na przykład osoba, która stara się ukryć złość, gdy
jej przełożony rzuca kąśliwą uwagę, może na krótko mocno zacisnąć wargi (natychmiastowa reakcja),
ale szybko ukryć tę reakcję, uśmiechając się. Istnienie mikroekspresji opiera się na hipotezie, że
czynności twarzy, które nie mogą być kontrolowane dobrowolnie, mogą być wytwarzane mimowolnie,
nawet jeśli dana osoba stara się kontrolować swoją ekspresję. Badania Portera i ten Brinke (2008)
wykazały, że mikroekspresja pojawia się, gdy uczestnicy próbują oszukiwać w kwestii swojej ekspresji