Page 8 - 2.1_EL

JIMINY SELF-HELP HANDBOOK 8

τομέα, γεγονός που καθιστά το πρόβλημα αυτό σημαντικό ζήτημα της πολιτικής της
κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης. Πράγματι, ο ψηφιακός αλφαβητισμός συγκαταλέγεται μεταξύ των
σημαντικότερων ζητημάτων και στόχων πολιτικής για την ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας, όπως:
οικονομικά και κοινωνικά οφέλη από ένα ανοικτό διαδίκτυο, τόνωση της καινοτομίας όσον αφορά τις
ΤΠΕ, βελτίωση των δικτύων επικοινωνίας, το Διαδίκτυο των Πραγμάτων, εμπιστοσύνη, ψηφιακή
ασφάλεια και προστασία της ιδιωτικής ζωής. Η έλλειψη επαρκών ψηφιακών δεξιοτήτων θέτει σε
κίνδυνο την κοινωνική ένταξη. Οι λόγοι αυτού του αποκλεισμού οφείλονται σε πολλούς παράγοντες:
μηδενική ή δύσκολη πρόσβαση στις ΤΠΕ, μηδενική χρήση τους ή περιορισμένες δεξιότητες. Η χρήση
των ψηφιακών τεχνολογιών και των διαδικτυακών υπηρεσιών, που καλύπτουν όλους τους τομείς της
οικονομίας και του δημόσιου τομέα, καθίστανται ουσιαστικό στοιχείο πολιτικής. Η αύξηση της
χρήσης των ΤΠΕ στην εργασία σημαίνει αύξηση της ζήτησης για νέες δεξιότητες. Οι αλλαγές στη
ζήτηση δεξιοτήτων παρουσιάζουν, αφενός, μεγάλες προκλήσεις για το εκπαιδευτικό σύστημα και,
αφετέρου, νέες ευκαιρίες βελτίωσης της μάθησης εντός και εκτός σχολείου, π.χ. χάρη στις ανοικτές
εκπαιδευτικές πλατφόρμες και την πρόσβαση σε πόρους υψηλής ποιότητας.

Ψηφιακές πηγές και δεξιότητες στη διδασκαλία και τη μάθηση

Οι ψηφιακές δεξιότητες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση, ιδίως με τους
πολυάριθμους πόρους που διατίθενται στο διαδίκτυο. Το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο για την Ψηφιακή
Επάρκεια των Εκπαιδευτικών κατατάσσει τους ψηφιακούς πόρους στα ψηφιακά εργαλεία και στο
ψηφιακό περιεχόμενο, τα οποία αποτελούν τις ψηφιακές τεχνολογίες.

Στο εν λόγω πλαίσιο, ενδεικτικά αναφέρονται οι ακόλουθοι τύποι ψηφιακών πόρων:

• Διαδικτυακές πληροφορίες, ιστότοποι, πλατφόρμες
• Περιεχόμενο πολυμέσων (εικόνες, ήχος, βίντεο)
• Μαθησιακό υλικό
• (Ψηφιακά) παιχνίδια, κουίζ
• (Εκπαιδευτικό) λογισμικό, εφαρμογές, προγράμματα
• Εικονικά μαθησιακά περιβάλλοντα
• Κοινωνικά δίκτυα

Αν και όλοι οι προαναφερόμενοι τύποι ψηφιακών πόρων είναι χρήσιμοι και μπορούν να
εφαρμοστούν σε διάφορες συνθήκες μάθησης, τα Εικονικά Μαθησιακά Περιβάλλοντα, με τη
μετάβαση από την παραδοσιακή μάθηση στην τάξη στη μικτή μάθηση και τη διαδικτυακή μάθηση,
είναι ιδιαίτερα ισχυρά στον σημερινό ψηφιοποιημένο κόσμο. Αυτό το διαδικτυακό ψηφιακό
περιβάλλον χρησιμεύει συνήθως στην αλληλεπίδραση μεταξύ εκπαιδευτών και εκπαιδευόμενων, των
εκπαιδευόμενων μεταξύ τους ή στην πρόσβαση σε ολοκληρωμένες μαθησιακές διαδρομές μέσω μιας
πλατφόρμας. Από αυτή την άποψη, κάθε εκπαιδευτικό περιεχόμενο που δημοσιεύεται σε ένα
εικονικό μαθησιακό περιβάλλον (ή στο διαδίκτυο) αποτελεί ψηφιακό περιεχόμενο/πηγή. Αλλά αυτό
το είδος περιβάλλοντος ευνοεί μεταξύ άλλων και τη διοργάνωση διαδικτυακών κύκλων μάθησης,
αξιολογήσεων ή την παρουσίαση πόρων.

Στην περίπτωση που ο ψηφιακός πόρος (ή το μαθησιακό περιβάλλον) δημοσιοποιείται και μπορεί να
προσαρμοστεί ή να επαναχρησιμοποιηθεί από άλλους χωρίς περιορισμούς, τον αποκαλούμε Ανοικτό
Εκπαιδευτικό Πόρο. Η UNESCO ορίζει τους Ανοικτούς Εκπαιδευτικούς Πόρους (ΑΕΠ) ως: "διδακτικό,
μαθησιακό και ερευνητικό υλικό σε οποιοδήποτε μέσο - ψηφιακό ή άλλο – που έχει δημοσιοποιηθεί
ή κυκλοφορήσει με ανοικτή άδεια επιτρέποντας τη δωρεάν πρόσβαση, χρήση, προσαρμογή και
αναδιανομή από άλλους, χωρίς ή με λίγους περιορισμούς". Οι ανοικτές εκπαιδευτικές πλατφόρμες