Page 5 - 3.2_EL
P. 5

JIMINY SELF-HELP HANDBOOK   5


               Πηγή: https://unsplash.com/photos/m0l9NBCivuk


               2. ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ
               2.1. Γιατί Χρειάζεται να Αναλαμβάνουμε την Ευθύνη για τις Εμπειρίες μας;

               Μερικοί επιχειρηματίες προτιμούν να αποφεύγουν τις ευθύνες τους σε διαφορετικά επίπεδα της
               επιχείρησής τους και τις αποδίδουν σε άλλους (π.χ. υπαλλήλους, πελάτες, συνεταίρους), πιθανόν
               εξαιτίας  της  υψηλής  πίεσης  που  προκύπτει  από  την  διοίκηση  μιας  επιχείρησης.  Μπορεί  ένας
               ιδιοκτήτης μαγαζιού να συμπεράνει ότι μια επιχείρηση δεν πηγαίνει καλά επειδή οι πελάτες ξαφνικά
               δεν θέλουν να αγοράζουν πια τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες του; Ή μήπως πρέπει να γίνεται έρευνα
               στην αγορά ή ακόμα και ανάλυση των στοιχείων πωλήσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να
               αποφασίσει τι χρειάζεται να αλλάξει;

               Η αποτυχία πάει μαζί με την επιτυχία. Ο Michael Jordan, ο διάσημος μπασκετμπολίστας του NBA,
               ανέφερε σε μια συνέντευξή του για την εφημερίδα Chicago Tribune, το 1997 «Έχω χάσει πάνω από
               9.000 καλάθια στην καριέρα μου, έχω χάσει σχεδόν 300 παιχνίδια, 26 φορές με εμπιστεύθηκαν για
               το τελικό νικητήριο καλάθι και αστόχησα. Απέτυχα ξανά και ξανά και πάλι από την αρχή στη ζωή μου.
               Αυτός είναι ο λόγος που πέτυχα». Αυτό το παράδειγμα δείχνει ξεκάθαρα πως η επιτυχία έρχεται με
               την ανάληψη ευθυνών των εμπειριών μας.

               Η αναγνώριση των λαθών είναι ένα σπουδαίο μάθημα και η ανάληψη της ευθύνης των πράξεων μας
               και των αποτελεσμάτων τους αναδεικνύουν την ικανότητα βελτίωσης της προσωπικής ανάπτυξης,
               προόδου  και  επιτυχίας.  Η  παραδοχή  της  ευθύνης  των  πράξεων  μας  υπονοεί  την  επίγνωση  της
               επιλογής μας να αντιδράσουμε με συγκεκριμένο τρόπο ή της απόφασής μας για μια συγκεκριμένη
               κατάσταση. Και πιο σημαντικά να την αναλάβουμε.

               Η ζωή, ακόμα και στα πιο απλά της, είναι μια συνεχής, ταυτόχρονη, παράλληλη διαδικασία λήψης
               αποφάσεων, είτε για να αρχίσει δράση είτε για αντίδραση στο περιβάλλον. Η προσωπική αποδοχή
               της  ευθύνης  για  τις  σκέψεις  και  τις  πράξεις  μας  είναι  δύσκολη  και  απαιτεί  την  επιθυμία  να
               μαθαίνουμε  από  τα  λάθη  μας,  να  παραδεχόμαστε  τις  επιτυχίες  και  τις  αποτυχίες  μας,  να
               σταματήσουμε να βρίσκουμε εξωτερικές δικαιολογίες για τις συνέπειες μας και να κρατήσουμε τη
               ζωή στα χέρια μας.
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10