Page 9 - 3.1_EL

JIMINY SELF-HELP HANDBOOK 9

«δουλειά». Μερικές πληροφορίες είναι εσωτερικές: βρίσκονται μέσω της διαδικασίας αυτοκριτικής.
Άλλες είναι εξωτερικές: βρίσκονται στο διαδίκτυο, σε βιβλία, σε άλλους ανθρώπους και πηγές.

ο
Βήμα 3 : Προσδιορισμός των εναλλακτικών. Καθώς συλλέγουμε πληροφορίες, πιθανώς θα χρειαστεί
να προσδιοριστούν διάφορες κατευθύνσεις ή εναλλακτικές. Ένας καλός επιχειρηματίας μπορεί να
χρησιμοποιήσει τη φαντασία του/της και επιπλέον πληροφορίες, να σκεφτεί δημιουργικά και να
δημιουργήσει νέες εναλλακτικές. Σε αυτό το βήμα, η καταγραφή των πιθανών και επιθυμητών
εναλλακτικών μπορεί να φανεί χρήσιμη.

ο
Βήμα 4 : Εξέταση των δεδομένων. Βασιζόμενοι στις πληροφορίες και τα συναισθήματα
φανταζόμαστε τι θα γινόταν αν υλοποιούσαμε κάθε εναλλακτική. Είναι σημαντικό να αξιολογήσουμε
αν η ανάγκη που αναγνωρίστηκε στο 1ο Βήμα θα αντιμετωπιζόταν με τη χρήση κάποιας εναλλακτικής.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εσωτερικής διαδικασίας, συνήθως αρχίζουμε με την προτίμηση
ορισμένων εναλλακτικών: αυτών που έχουν καλύτερες προδιαγραφές για την επίτευξη του στόχου.
Στο τέλος, βάζουμε τις εναλλακτικές σε σειρά προτεραιότητας, βάσει του αξιακού μας συστήματος.

ο
Βήμα 5 : Επιλογή μεταξύ των εναλλακτικών. Αφού εξετάσουμε όλα τα δεδομένα, μπορούμε να
προχωρήσουμε στην επιλογή της εναλλακτικής που φαίνεται να είναι η καλύτερη για την επιχείρηση.
Μπορούμε ακόμα και να επιλέξουμε συνδυασμό εναλλακτικών. Η επιλογή μας στο 5ο Βήμα μπορεί
κάλλιστα να είναι ίδια ή παρόμοια με την εναλλακτική στην κορυφή της λίστας που δημιουργήθηκε
στο 4ο Βήμα.

ο
Βήμα 6 : Δράση. Σε αυτό το βήμα είμαστε έτοιμοι να δράσουμε ξεκινώντας την εφαρμογή της
εναλλακτικής που επιλέχθηκε στο 5ο Βήμα.
ο
Βήμα 7 : Αξιολόγηση της απόφασης και των συνεπειών της. Σε αυτό το τελικό βήμα, πρέπει να
σκεφτούμε τα αποτελέσματα της απόφασης και να αξιολογήσουμε αν επιλύθηκε ή όχι η ανάγκη που
ορίστηκε στο 1ο Βήμα. Αν η απόφαση δεν αντιμετώπισε την ανάγκη αυτή, ίσως χρειαστεί να
επαναλάβουμε κάποια βήματα της διαδικασίας, ώστε να λάβουμε μια νέα απόφαση. Για παράδειγμα,
ίσως χρειαστεί να συλλέξουμε περισσότερο λεπτομερείς ή διαφορετικές πληροφορίες ή να
εξετάσουμε επιπλέον εναλλακτικές.

Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντική η κατανόηση του ότι δεν είναι όλες οι αποφάσεις το ίδιο και ότι
μπορούν να διαφοροποιηθούν βάσει δύο διαστάσεων: σημασία και αμεσότητα. Σημαντική απόφαση
θεωρείται αυτή, η οποία ενδέχεται να επηρεάσει αισθητά την επιχείρηση ή τη ζωή ενός ανθρώπου.
Επείγουσα απόφαση θεωρείται αυτή, την οποία πρέπει να λάβουμε άμεσα και δεν υπάρχει χρόνος
για σκέψη.
Με βάση τις συμβουλές που δόθηκαν από δύο επιχειρηματίες και συμβούλους μικρών
10
επιχειρήσεων , παρακάτω αναφέρονται τέσσερις τύποι αποφάσεων (ανάλογα με τη σοβαρότητα και
την αναγκαιότητά τους) και τρόποι προσέγγισής τους:

α) Ούτε επείγουσες, ούτε σοβαρές: Αν μια απόφαση δεν είναι ούτε επείγουσα, ούτε σοβαρή, μπορεί
να μην χρειαστεί να την λάβουμε καθόλου ή μπορούμε να την αναθέσουμε σε άλλους (αυτές οι
αποφάσεις δίνουν την ευκαιρία στον διευθυντή να καθοδηγήσει τους υφιστάμενους του σχετικά με
το πώς να σκέφτονται κατά τη λήψη αποφάσεων). Πρέπει να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό να
εστιάζουμε σε αντικείμενα που μπορούμε να σβήσουμε εύκολα από τη λίστα με τις υποχρεώσεις,

th
10 White, Doug and Polly (2015, Aug. 11 ), “The 4 Types of Decisions, and How to Approach Each One”,
Entrepreneur, διαθέσιμο online https://www.entrepreneur.com/article/248988